Ubud, Gili T en dde Bounty Hunters

Ik ben weer im een gat gevallen, dus tijd om even terug te blikken op de afgelopen 2 weken. Ik schrijf dit op mijn e reader dus vergeef me de spelfouten.

In Ubud heb ik het zo goednaar mijn zin gehad dat ik er 5 dagen gebleven ben. Iik heb in de omgeving gewandeld, een local veel te veel geld betaald om me de weg naar de rivier te wijzen (maar blij dat ik dat gedaan heb, want alleen was ik er nooit gekomen), een kookcursus gedaan midden in de rijstvelden (heeerlijk! En ik heb de recepten, dus ik gaa kijkeen of het thuis net zo goed lukt) en de Gunung Batur beklommen om een prachtige sunrise te zien (zie facebook foto). Het was een leuke trekkking, ik had samen met de Ameerikaanse JaeAnn geboekt en er waren nog twee leuke meiden uit het hostel. Na 5 dagen was het mooi geweest in Ubud en heb ik de boot naar Gili Trawangan genomen.

Ik had nog geem accomodatie geboekt en het hostel waar ikbgoede verhalen over gehoord had was vol, dus ben ik verder gaan zoeken, probleem was dat veel hostels bedbugs hhebben en ik die dus wilde vermijden. Onderweg kwam ik de Engelse Daniel tegen en zijn we samen verder gaan zoeken, met nog 2 Zwitserse meiden. Het duurde even voor we iets gevonden hadden met single beds, maar uiteindelijk kwamen we in Little Woodstock terecht, een simpele, maar prachtige homestay met een outside bathroom, lovely. Via facebook had ik contact gehouden met Sarah en Mary die een dag later ook naar Little Woodstock kwamen, gezellig! Gili T zelf vond ik niets aan, veel hald afgebouwde bungalows, okee strandenn, niet echt spectaculair snorkelen, veel regen en het uitgaansleven dasr is ook niet echt aan mij besteed. Het enige dat wel echt goed (en goedkoop) was, was het eten op de nightmarket. Heerlijk. Dus ik ggging al gauw op zoek nar iets om te doen, de beklimming van de Rinjani stond hoog op mijn verlanglijstje, maar door de regen kon dat niet, dus hrt is een boottocht naar Komodo geworden. Ook Sarah en Mary waren van de partij, 5 dagen op Bounty jacht.

Van die 5 dagen op zee was elke minuut fantastisch! De errste dag voeren we naar Gili Kondo voor zwemmen, snorkelen en een bbq. Het regende, maar in het water was het lekker warm. In de nacht voerren we veerder naar het oosten, om in de vroegr morgen te arriveren bij Satonda Island, een eiland met een zoutwater meer (stel je een spiegelglad kratermeer voor met pislauw zout waater en dr fish visjes, en dat op nog geen 200m van de zee, niet heel lekker om in te zwemmen, maar een prachtige omgeving) en een gewoon (super mooi) sstrand aan zee. Daarna 6 uur varen naar een volgen, niet zo heel mooi strand voor de sunset. Het varen was wat mij betreft het mooiste van alles, uren heb ik voor op de boot gezeten (ingepakt in sarongs als een nomade om niet te verbranden) met een boek, maar de meeste tijd met mijn blik op de oceaan. Vliegende vissen, dolfijnen, walvissen en haaien, ik heb het alemaal gezien. Dag 3 stond in hett teken van de komodovaranenop Komodo. Onze groep van 18 werd begeleid door 4 rangers en al na een paar 100m kwen we de eerste 2 draken tegen, wst een fascinerende wezens, prachtig hoe ze bewegen. We hadden geluk, de grootste van de twee varanen ging aan de wandel en kwam een nog groter exemplaar tegen met een gigantische volgegeten buik. Even blazen naar elkaar waarna de kleinere toch maar weer omkeerde. Op een andere plek nog 2 kleinrrr gezien en daarna 20minuten varen naar de beste snorkelspot van de trip. Prachtig intact koraal en veel vissen. Eind van de middag kwamen we aan in Labuan Bajo, op Flores, het eindpunt voor een deel van de groep en het begin voor sommige nieuwe passagiers, in de avond was er dus een hello goodbye party waar de BHs (=Bounty Hunters, Mary, Sarah en ik) ons afzijdig van hebben gehouden. Onder de andere passagiers waren oa twee nederlanders ddie me nogal op min zenuwen mwerkten, veel te hard inhet nederlands praten, het liefst over andere personen en een permanent gekissebis alsof het twee pubers waren, maar (de eerste dagen) wel populair bij sommige andere passagiers. Maar r was gelukkig ruimte genoeg om zze te ontwijken. Bijvoorbeeld liggend op het voordek met muziek op en kijkend naar de sterren, zeker de laatste avond was dat amazing. Heel helder, enorm veel sterren en vallende sterren. Als je toen een camera op mijn gezicht had gezet zou je een permanente gelukzalige glimlach hebben gefilmd. Overdag op dag 4 hebben we een hoke gedaan op Rinca, een ander komodo eiland en nog een strand bezocht. Onderweg weer saltoende dolfijnen gezien. De laatste dag was de beste wat dolfijnen betreft, Evan had heel in de verte al splashes gezien en ik zat voorr op het schip (voor de verandering;-)) en was de 2 e die ze zag. Langzaam kwamwn wr dichterbij en een stuk of 30 dolfijnen zwommen een stuk met de boot mee. In de middag zijn we nog op het meest bountyige eiland van allemaal gestopt, zo klein da je er in 3 minuten omheen kon lopen. En dan het laatste stukje terug naar Lombok, ik was helemaal verdrietig toen we aankwamen, ik heb me nog nooit zo vies gevoeld, mett haar dat aanvoelde als 1 grote dread, maar ik had er zo 5 dagen aan vast willen plakken.

Vanaf de boot hadden we via de telefoon een homestay gereserveerd, kwamen we daar aan bleek er een 2persoonsbed bet 3 kussens te zijn en een kapotte douche. Maar wat geeft het, er is een bed en een zoetwater kraantje waar je je hoofd onder kan houden en min of meer je haar kunt wassen. Nu ben ik dus in Senggigi, Maryis vanochtend vertrokken naar Maleisie en Sarah gaat morgen. En ik heb net alsnog de trekking naar de Rinjani geboekt, ik wordt om 4 uur opgejhaald en om 5.30 vertrekken we naaar de kraterrand waar we kamperen en de volgende dag kom ik terug waarna ik waarschijnlijk weer naar Bali ga. En dan is het nog maar een weekje:-(. Wiee weet komt er nog een update voor ik terug ben en anders horen jullie het als ik terug ben.

Liefs, Esmee