Mijn eerste stapjes in Indonesie

En dan ben je al weer een week van huis! Het lijkt alleen al veel langer, er is zo veel gebeurd. Dus nu maar even een korte update.

De eerste etappe

Na een verrassend goede laatste nacht in mijn eigen bed zag ik dat mijn vlucht een uur vertraging had, net als de treinen naar schiphol. Een half uurtje later dan gepland dus naar huis gegaan en een half uur langer in de trein gezeten en ik kon bijna meteen gaan inchecken. Nadat ik dagen behoorlijk gespannen was geweest was ik nu eigenlijk super relaxt. Vlak voor het boarden raakte ik met wat mensen in gesprek, waaronder Sanne die ook naar het hostel Sixdegrees hostel in Jakarta ging. Dat was stiekem best wel fijn dus. De vliegreis ging prima, vooral de vlucht naar Dubai met de Airbus A380 was super, stil, brede stoelen en een lege plek naast me. Op het vliegveld van Jakarta heb ik samen met Sanne bustickets gekocht en daarna gewacht op Eva, een vriendin van haar die met een andere vlucht kwam. Daarna met de bus naar Gambir station in Jakarta. Daar een tuktuk (zo'n driewieler brommertje met een achterbank) genomen naar het hostel, 3 meiden backpacks en rugzakken, dat past best. Bij het inchecken was mijn sleutel zoek, maar ach, ik had al bijna 24 uur niks gedaan dus een half uurtje extra wachten was geen probleem. Nog even wat gegeten aan de overkant van de straat, biertje gedronken en gepooled en rond 12 uur compleet uitgeput maar naar bed gegaan. Viel dat even tegen, heb tot 3 uur naar het plafond liggen staren.

Tweede etappe

Toch nog wat geslapen en zaterdag ochtend vroeg weer op weg naar het vliegveld. Dat ging enorm soepel, super aardige mensen die er voor zorgen dat je in een keer goed loopt en geen traffic jams op zaterdag ochtend. Dus veel te vroeg op het vliegveld en even in mijn dagboek zitten schrijven. Om 3 uur geland op Bali en om 4 uur was ik al in mijn hostel in Kuta.

Kuta

Het Lloret de Mar voor Aussies, daar had ik al veel over gehoord. En inderdaad Kuta is lelijk en vies, maar de drukte viel mee en het hostel Granny's was super, heerlijke tuin en relaxte sfeer. Samen met Anna een Noorse achter op de scouter bij twee locals naar het strand gereden en de zonsondergang bekeken en daarna terug gelopen, want we voelden ons toch niet helemaal comfortabel bij die jongens. Terug in het hostel wat gaan eten bij het food court vlakbij en 's avonds met een groep Cards against Humanity gespeeld.

Zondagochtend naar het strand geweest met de Braziliaanse Alani. Eenmaal terug vroeg ik me af wat ik eigenlijk nog een dag in Kuta moest, eigenlijk wilde ik een dag eerder weg maar ik had tot dinsdag geboekt en was te lui om al transport naar Ubud te regelen. Uiteindelijk ben ik blij dat ik gebleven ben, want maandag was echt super leuk. Mathias (Pool uit Duitsland, studerend in Groningen) en Gavin (Canada) wilden een scooter huren om naar Uluwatu en Padang Padang gaan te gaan en ik kon wel mee. Ook Anna ging uiteindelijk mee en het was een fantastische dag, inclusief ontmoeting met de corrupte politie (1.500.000 Rp voor het passeren van de stopstreep bij een stoplicht en het ontbreken van een rijbewijs (Gavin had er geen en ik durfde niet te rijden), uiteindelijk 250.000 (18 euro) betaald, veel te veel, maar het is toch moeilijk om te onderhandelen met de politie) Mathias en Anna waren we toen al lang kwijt, dus alleen op naar Uluwatu. Daar waren M&A gelukkig nog. De tempel was weinig bijzonders, maar wat een uitzicht.... Verder doorgereden op zoek naar het strand, en uiteindelijk gevonden ook. Terug in het hostel wilde ik mijn shuttle gaan regelen, maar heb ik uiteindelijk een 2 daagse trip naar Lovina geboekt, met eindpunt Ubud. Een dagje eerder of later maakt natuurlijk niet uit als je niks afgesproken hebt.

Lovina trip

Dus dinsdag in het busje met Anna, Natalie (UK) en Ken (Canadese piloot, wonend in Dubai). Op naar het "echte Bali", chaotisch verkeer en heel veel rijstvelden. Een stop bij een koffie proeverij (inclusief civet kat) en een hike door de rijstvelden naar een waterval. Inmiddels hadden we de eerste tropische buien al gehad en was het behoorlijk bewolkt, dus vergeten in te smeren, breekt het natuurlijk 5 minuten later weer helemaal open. Zo dom om dan geen zonnebrand creme mee te hebben, zeker omdat ik op de scooter ook al een beetje verbrand was. Sarong gebruiken als hoofddoek dan maar.
Bij de waterval aangekomen bleek dat het de bedoeling was dat we daar canyoning gingen doen, dat had ik even gemist!! Maar dat is super gaaf natuurlijk, dus zwemvest aan en gaan. Bij de eerste keer meteen mijn lens verloren en bleek het zwemvest niet heel betrouwbaar, maar gaaf was het zeker, ook de tweede keer. 'Come, there is another one, you can jump'. Nee, dat ga ik niet doen, van een 10 meter hoge rots springen. Toch maar even kijken, Ken en Natalie zijn inmiddels al gesprongen. Nee, er steekt daar een stuk rots uit, dat ga ik echt niet doen. Oke, ik doe het gewoon. Adem in, adem uit. Nog even wachten. Shihit, ik durf niet! 3...2........1...............Jump. Beng, au au au, dat doet echt pijn. Maar I did it! Plat op mijn kont/been, echt wat voor mij. En mijn oren, ik hoor niets. Inmiddels heb ik een giga blauwe plek en de hele verdere dag heb ik enorme oorpijn gehad en ben ik doof geweest aan mijn rechter oor. Inmiddels hoor ik gelukkig bijna alles weer.
De volgende ochtend hebben we een dolfijnentour gedaan, super stom eigenlijk, maar enorm grappig om te zien hoe 50 bootjes met touristen een troep dolfijnen opjagen. De rest van de dag zijn we nog haar de hot springs geweest en eind van de middag samen met Anna in Ubud afgezet.

Ubud

Het was een beetje een teleurstelling dat Mathias en Gavin daar niet waren (hadden we wel min of meer afgesproken) Maar er waren wel andere bekende gezichten uit het eerdere hostel. Vannacht heb ik voor het eerst goed geslapen (kon ik wel gebruiken, tot nu toe was 4 uur het record) Vandaag naar het Monkey Forest geweest en wat rondgelopen. En het regent hier veel!

Morgen gaat Anna terug naar Kuta, dus ik ga zo eens bedenken wat ik ga doen. Kijken of ik nog een paar dagen in het hostel hier kan blijven. Ik denk dat ik een trip naar de gunung Augung vulkaan wil maken om daar de sunrise te zien en een kook workshop lijkt me wel gaaf, we zullen zien.

De reis tot nu toe bevalt heel goed. Ik merk wel dat de emoties alle kanten op vliegen. Steeds ben je weer ergens anders, als iets leuk is is het heel leuk en als het minder is valt het erg tegen. En ik vind het nog best moeilijk dat er niets vast staat, maar het is ook super fijn. Zelfs als ik iets niet echt leuk vind geniet ik daar op de een of andere manier ook van. Ik ben echt super blij dat ik alleen op reis ben gegaan.

Het is weer een ellenlang verhaal geworden en ik heb geen idee of ik nog iets ga schrijven, maar dit was het voor nu.

Liefs,
Esmee